Van de Fractie deel 13: de beste wensen (en wat om over na te denken..)

Wij wensen u allemaal een heel goed, gelukkig, gezond en ROODkleurig 2017 toe! Hierbij weer een “van de fractie” van onze fractievoorzitter, geschreven aan de vooravond van 2017.

Er spoken de laatste tijd veel gedachten in mijn hoofd. Ik wil ze jullie meegeven. De tijd is er naar, in meerdere opzichten.

De wereld staat in brand. Veel wordt gepraat over het al dan niet revolutionaire karakter van onze tijd. Staan we na de jaren zestig waarin de heel wereld op z’n kop werd gezet, nu weer aan de vooravond van een revolutionaire ommezwaai? 

Dit keer veroorzaakt door de combinatie van de digitale revolutie, waaronder de nieuwe sociale media, de gevolgen van de globalisering en de groeiende kloof tussen haves en have nots? Of zitten we er al midden in gezien de uitslagen van de laatste verkiezingen de laatste tijd, hier in Europa en in de VS?

De westerse middenklasse lijkt door onzekerheid op drift geraakt. Ze dreigt ten prooi aan populisme en kiest voor radicale, vaak onmogelijke en ongrondwettelijke, oplossingen tijdens de uitoefening van hun democratische recht: stemmen.

De gevestigde politieke partijen verliezen hun traditionele achterban. Daardoor raken westerse regeringen de greep op de politieke en dus maatschappelijke ontwikkelingen volledig kwijt. Met tot gevolg dat de onzekerheid, de schrik juist van diezelfde middenklasse, alleen nog maar toeneemt.

Dit gekoppeld aan de volstrekte wanorde in het Midden-Oosten, de klimaatverandering en de daaruit voortkomende stroom van vluchtelingen, het opkomende zelfbewustzijn in het post communistische Rusland en de sterk groeiende middenklassen in de rest van de niet-westerse wereld, die ook wel eens  deel van de taart van de welvaartsgroei willen en je  hebt de poppen aan het dansen. En dus is er een voedingsbodem voor chaos en rumoer met politieke instabiliteit tot gevolg.

De spoeling lijkt voor de inwoners van het westelijk halfrond dunner te worden. Groei en vooruitgang is voor heel veel mensen niet meer vanzelfsprekend, ook niet voor hen die als vanzelfsprekend recht erop dachten te hebben: de westerse middenklasse.

De politieke leiders staan erbij en kijken er naar. Ze lijken geen duurzame antwoorden te kunnen bedenken en vervallen tot inspiratieloze, technocratische maatregelen die de hollende onzekerheid bij hun achterban geen halt toe lijkt te roepen. Het kapitalisme( neoliberalisme) heeft na het communisme als ideologie gefaald. De organisatiegraad van belangengroeperingen daalt, iedereen staat er alleen voor. 

Het ‘fressen’ regeert en de ‘moraal’ lijkt vooralsnog ver te zoeken.

En dan heb ik het nog maar niet over de steeds vaker aan het licht komende corruptie schandalen  en materiële inhaligheid die overal in de westerse wereld, na de bankencrisis, het beetje vertrouwen in de regerende klasse, de elite, helemaal onderuit lijken te schoffelen.

Kortom: chaos, besluiteloosheid en paniek niet in het minst bij de “elite” waarvan niet de minste wetenschappers zeggen dat ze altijd het revolutionaire momentum misten en ook nu weer lijken te missen.

Wat nu fractievoorzitter PvdA Berg en Dal?

Je zou zeggen dat de sociaaldemocratie, als bijna enig overgebleven ideologie een geweldig voordeel zou moeten hebben om gestructureerd en consistent in staat te zijn om “de boel bij elkaar” te houden. Juist nu zou beleid gebaseerd op solidariteit, eerlijk delen en vasthouden aan de verzorgingsstaat als uitgangspunt, aan moeten slaan.

Ware het niet dat ‘de nieuwe weg’ socialisten zich in de jaren negentig en het begin van deze eeuw teveel de oren hebben laten hangen naar hun liberale vakbroeders. Einde aan de geschiedenis en de ideologie. In Nederland tijdens  zo’n 8 jaar paars. Blair is daar het allerbeste en beschamende voorbeeld van. Schröder volgt daar kort op bij Gazprom en in Nederland heeft Kok door naar de ING te gaan onze zaak ook geen goed gedaan. De via de verheffing geschapen kansen zijn door hen wel erg kapitalistisch en verkeerd meritocratisch te gelde gemaakt! Het momentum hebben ze daarmee te grabbel gegooid en daarmee ook ons ideologische gelijk. Helaas.

Ook de afgelopen vier jaar in een door de uitslag van de laatste verkiezingen opgedrongen coalitie met de VVD doen ons geen goed. Hoe succesvol dit kabinet ook de hele periode heeft afgemaakt. Hoe belangrijk een voldragen kabinetsperiode voor ons land na alle vorige mislukkingen ook was. We lijken er niet voor te worden beloond!

Een ding staat voor mij echter nog steeds vast: er is nog steeds niets mis met het sociaaldemocratische gedachtegoed. Een inrichting van onze samenleving op basis van een eerlijke verdeling van kennis, inkomen en macht, blijft een lovenswaardig doel!

En dat betekent voor ons  in Berg en Dal nog steeds een voortdurend opkomen voor eerlijk, vast, pensioen genererend werk voor iedereen die dat wil, het garanderen van betaalbare goede eigentijdse woningen voor starters en nieuwkomers, het individueel of collectief subsidiëren van al die activiteiten die mensen helpen hun kansen door ontwikkeling te vergroten, generatieoverstijgende, structurele armoede te zien en te bestrijden, stigmatisering en (stille) discriminatie voor te zijn, een proactieve en dienende overheid te organiseren, een sociale-en fysieke infrastructuur te ontwikkelen die duurzame economische ontwikkeling en maatschappelijke samenhang afdwingt. Een realistisch beleid op gebied van milieu en landschap. En altijd en overal inclusiviteit en integriteit basis te laten zijn voor al onze beslissingen. Dit geldt voor onze oude en nieuwe Berg en Dallers. 

Daar elke dag aan werken, stap voor stap, zichtbaar en dienstbaar is meer dan genoeg. Als we daarnaast onze broeders en zusters in Den Haag aan kunnen zetten tot en houden aan hetzelfde, ook in Europa, dan komt het goed.

Maar ook zullen we lokaal en landelijk, overal, onze sterke tegenstanders dienen te zien, te bewerken, en te bestrijden met alles wat we in ons hebben door samen met geestverwanten en belanghebbenden gerechtvaardigde eisen te stellen en en waar te maken, niets meer en ook niets minder. Daaraan hebben we onze handen meer dan vol, nu en in de toekomst. Want de belangentegenstellingen zijn groot, economisch, sociaal en ethisch.

Dat stond voorop in 2016.

Dat staat ook voorop in 2017.

Daar gaan we voor.

Een goed 2017 voor iedereen.

Thieu