Macht, ideologie, Rutte en Berg en Dalse politiek

Rutte’s houdbaarheidsdatum…

Op 20 maart 2020 vorig jaar schreef ik hier dat Ruttes houdbaarheidsdatum was bereikt (‘Visie is voor de oogarts’). Niet op basis van zijn toen al legendarische geheugenverlies/ leugens over dividendbelasting, 1000 euro voor elke Nederlander, onze militaire escapades in Syrië en over Zijlstra’s dacha, nee strikt vanwege het inhoudelijk falen van zijn politieke ideologie en het voor Nederland rampzalige neo-liberale VVD beleid. Ook schreef ik toen over onze eigen bijdrage daaraan tijdens Rutte II en het antwoord dat we daar op zouden moeten geven met het oog op de verkiezingen.

Nog steeds vind ik dat we vooral inhoudelijk moeten reageren op de nu ontstane situatie en ons niet af moeten laten leiden door zijn flaters. Rutte heeft ons namelijk veel ellende gebracht: de afkalving van onze verzorgingsstaat, een op veel fronten falende overheid, de burger benaderen als vervelende klant, de afwezigheid van effectieve handhaving en toezicht, de stijgende criminaliteit in de bovenwereld, het (internationaal)oneerlijke belastingsysteem, de groeiende ongelijkheid, het falend onderwijsbeleid, de vermarkting van de zorg, de woningnood, het wonen als markt, ‘Brussel’ als vijand, het falende immigratiebeleid, de volledig uit de hand gelopen flexibilisering van de arbeidsmarkt, veel falende uitvoerende instanties etc.etc. En dit allemaal als logisch gevolg van de VVD ideologie: de markt lost alles op.
Het is dus toch de ideologie, stupid!

Het doek is gevallen

Nu het doek dan toch gevallen is en er geen weg meer terug lijkt, kruipen de de VVD hardliners uit hun holen. De onverstoorbaar ongrijpbare VVD klusjesman Kamp (vooral de Groningers en de Bonairianen hebben er goede herinneringen aan!) en pseudo coryfeeën Teeven en Elias roepen, op zoek naar eerherstel of een baantje elders wellicht, om het hardst hoeveel goeds Rutte Nederland wel niet heeft gebracht en hoeveel verschrikkelijk onrecht Rutte wordt aangedaan, nu hij zo begrijpelijk veel gelogen heeft over de bijna heilig verklaarde parlementariër Omtzigt. Erkennen dat zijn visie geen olifant in de kamer gebleken is, maar een regelrecht fiasco, doen ze echter niet. Dat is misschien voor later.

Lodewijk Asscher

Jammer blijf ik het vinden dat de enige parlementariër die dat de afgelopen tijd aan de kaak had kunnen stellen door ons eigen toedoen het veld heeft moeten ruimen. Als haast vanzelfsprekende leider van de oppositie had Lodewijk Asscher de strijd om een progressief, sterk kabinet kunnen leiden. Het is niet anders maar een groot gemis is dat wel.

Het is nu zaak vooral een politiek inhoudelijke discussie te voeren over het Nederland dat we wel willen zijn, waar de poet wel eerlijk wordt verdeeld, waar onrecht nog wel wordt gesignaleerd en aangepakt. Dus waar onderwijs nog wel maatschappelijke succes helpt realiseren, waar wonen weer een betaalbaar recht wordt en waar de burger nog wel wordt gezien en niet het algoritme, maar empathie de benadering bepaalt. Een Nederland waar niet de grootste mond, de omhooggevallen padjepeeer of de grootste trekker het beleid bepaalt, maar het gezond verstand.

Berg en Dal

En dat ook in Berg en Dal, alwaar de bestuurlijke onenigheid, chaos, visieloosheid en lokale kinnesinne er toe leidt dat er veel feller wordt gevochten over een schuurtje in een burgers achtertuin, een zakje meer of minder aan de straat , een vierde of vijfde variant van een fietspad, een dode zandhagedis meer of minder op een zeer succesvol ander fietspad, dan om oplossingen voor het steeds maar nijpender tekort van het permanent verdeelde college, het streven naar echte coalitie visie op leefbaarheid en het daarbij behorende beleid op toerisme, bereikbaarheid, centrumplannen, energietransitie en woningbouw. Een energie slopend gevecht dat er uiteindelijk wel eensgezind toe leidt dat alles wederom over de volgende verkiezingen wordt heen getild: men drinke een glas, doet een plas en alles blijft zoals het was.

Met vriendelijke groet,
Thieu Hoeken
06 40587517