Opgegroeid in een arbeiderswijk en arbeidersmilieu heb ik altijd oog gehouden voor de mensen zoals die uit mijn wijk (Stekkenberg, Groesbeek). Dat onuitwisbaar gevoel om te kijken naar de noden van de mensen die het minder hebben gaat niet meer weg. Sterker nog, met het ouder worden, lijkt het alleen maar toe te nemen.
Toen ik gevraagd werd om mijn gevoel richting komende verkiezingen op papier te zetten zat ik midden in een studiereis naar Japan. Ook hier kijk ik naar de noden van de mensen die het minder hebben.
Wij kijken hoe in Japan de zorg voor ouderen is georganiseerd, omdat Japan ten aanzien van de vergrijzing voor loopt op Nederland. Een derde van de bevolking is ouder dan 65 en er zijn al meer dan 50.000 mensen ouder dan 100.
Ons eerste bezoek was in een wijk waar erg veel minderbedeelde ouderen wonen. Hun evenbeeld van de AOW is maar 300 tot 400 euro per maand, wat bijna geheel opgaat aan huur. Aan de troosteloze flats zitten overal als preventie tralies voor de ramen en balkons, omdat heel veel ouderen zelfmoord plegen als ze zorgbehoevend worden. In hun cultuur zit dat men zijn of haar kinderen en anderen niet tot last wil zijn.
In die wijk zien we echter ook prachtige voorbeelden van professionals en veelal oudere vrijwilligers die ouderen met raad en daad terzijde staan en mensen naar activiteiten halen en daar de goede dingen doen. Hun drive is mensen in staat stellen om gelukkig oud te worden.
Kijkend naar Nederland zie ik dat wij het omzien naar elkaar verloren hebben. Onder het bewind van de VVD staat het individu voorop. Mensen die het goed hebben willen steeds meer en vooral niks afstaan. Als mensen het minder hebben is dat volgens hen vooral hun eigen schuld. Marktwerking heeft niks goeds gebracht. Misschien wel voor een paar mensen, maar niet voor de samenleving als geheel.
In de zorgsector is die marktwerking al helemaal een crime. We moeten oppassen dat goede zorg in de toekomst niet alleen is weggelegd voor mensen die het kunnen betalen. Ik wil niet over een paar jaar ook bij ons tralies zien aan flats. We kunnen het roer nu nog omgooien en de marktwerking uit de zorg halen.
Daarom stem ik zeker en vast op 22 november op Frans Timmermans of op de eerstkomende vrouwelijke kandidaat. Ik hoop oprecht dat u dat ook doet!
Voor een gezonder Nederland!