Solidariteit – de kracht voor verandering, een column van Lesley

Dat is het thema van Internationale Vrouwendag 2022. Zoals altijd staat de PvdA Berg en Dal stil bij Internationale Vrouwendag die jaarlijks op 8 maart wordt gevierd. Solidariteit is iets dat bij de waarden van de Partij van de Arbeid hoort. Een waarde die wij ook laten doorklinken in onze lokale politiek. Solidariteit met toekomstige generaties. Met de mensen die het minder hebben. Met elkaar.

Mijn opa – Matthus van Papier – werkte bij de schoenfabriek. Oma – Mieneke van Mechel – was thuis, zorgde voor de kinderen en bewerkte een stukje land naast het huis. In Groesbeek, waar mijn wortels liggen. Maar waar, in de jaren die volgden, zo veel veranderd is. Soms sta je er niet bij stil hoe snel de tijd eigenlijk gaat. Doorleren was voor de generatie van mijn oma en zelfs ook nog voor mijn moeder helemaal niet vanzelfsprekend. En een mening hadden ze natuurlijk wel, het waren immers echte Gruusbekse vrollie, maar die mening ook buitenshuis verkondigen was weer een heel ander verhaal. Dat is nu gelukkig anders. Of toch niet?
De stem van vrouwen wordt nog altijd niet overal gehoord, vrouwenrechten worden wereldwijd geschonden. Ook in ons eigen land. Dat kan en moet anders. En niet alleen omdat het rechtvaardig is, omdat alle mensen gelijkwaardig zijn, maar ook omdat ik er in geloof dat we de toekomst niet tegemoet moeten gaan met de helft van de mensen aan het roer.

Toen ik een jaar of tien was, maakte ik een auto-ongeval mee. In Groesbeek op de Zevenheuvelenweg. Van de gevolgen ervan had ik jaren last, maar het was ook een enorme motivatie om iets te doen aan de veiligheid. Daar ging ik, als meisje van tien, naar de burgemeester, het Jeugdjournaal en Veilig Verkeer Nederland. Om iets te veranderen waarvan ik wist dat het gevaarlijk was. Voor mij en voor anderen.
Naar dat meisje van tien werd geluisterd, omdat ze wat te zeggen had. En dat is eigenlijk nog steeds zo. Over rechtvaardigheid en samenwerking. Over veiligheid. Als teamleider bij de brandweer en als eenmansfractie namens de Partij van de Arbeid in de gemeenteraad. Als vrouw in een mannenwereld. Als één van de jongeren tussen veel ervaren heren. Dan moet je soms vooroordelen overwinnen. Jezelf overwinnen. En dat is niet altijd makkelijk.
Daarom hoop ik dat er een tijd komt waarin het vanzelf spreekt dat een klein meisje het verdient gehoord te worden. Dat iedereen het verdient om gehoord te worden, ongeacht sekse, kleur, afkomst, opleiding et cetera. De politiek is namelijk iets wat ons allemaal aangaat. Juist omdát het over ons allemaal gaat.

In 1918 was Suze Groeneweg de eerste vrouw die, namens de Sociaal Democratische Arbeiders Partij, in de Tweede Kamer gekozen werd. Vrouwen mochten toen nog niet eens stemmen, dat kwam pas een jaar later. Het eerste vrouwelijke raadslid in de gemeente Groesbeek was Hanneke Bögels. De andere raadsleden waren grote boeren en winkeliers. Allemaal mannen. Het was een eigenzinnige vrouw wordt over haar geschreven. Misschien moet iedere vrouw dat in de politiek ook wel zijn.
De vooruitgang is snel gegaan, maar het is niet klaar, niet af. Ook ik, als jonge moeder, worstel af en toe met zaken. Hoe combineer je alles wat mijn generatie en jonge vrouwen zichzelf opleggen. De druk die je als jonge vrouw, moeder, voelt door de buitenwereld en historisch ingegeven man-vrouw-rollen. Telkens weer die vraag: “Werk jij nog zoveel?”.
Ik heb wel geleerd dat het niet per definitie zit in hoeveel uren je werkt, maar in de mogelijkheid van flexibiliteit, in je werk en in je agenda. Bewust kiezen. Het goed (kunnen) regelen samen met je partner, die in ons geval een gunstig 24-uurs rooster heeft. Het geluk van mensen om je heen die flexibel met je mee kunnen en willen bewegen. En toch blijft het gek dat mijn vriend nooit diezelfde vraag krijgt..

Veel is al bereikt, vooral door vrouwen die opkwamen voor hun rechten, voor betere kinderopvang, voor gelijke beloning, voor meer vrouwen in politieke en bestuurlijke functies. Maar nog steeds is er achterstand, is de emancipatie niet voltooid en leven we in een cultuur waar mannen elkaar de ‘baantjes” toespelen. Om dat te veranderen zijn mannen onmisbaar. En ook mannen hebben baat bij emancipatie. Denk alleen al aan de regels omtrent parttime werken en verlof bij geboorte. Emancipatie ontstaat door samen te werken aan het creëren van gelijke kansen voor vrouwen én mannen. En óók door mannen, die jonge vrouwen en moeders kansen en ontwikkeling gunnen.
Het is nog maar zo kortgeleden dat vrouwen niet mochten stemmen, laat staan dat zij in de politiek echt iets te zeggen hadden. Het is nog maar zo kortgeleden dat doorleren voor kleindochters van arbeiders uit de schoenfabriek een onbereikbare droom was. Het is nog maar zo kortgeleden (2019!) dat partners van bevallen vrouwen maar twee dagen verlof kregen na de geboorte van hun kindje. Er is veel vooruitgang geboekt, het is nu de uitdaging om die samen met mannen te bewaren en te versterken.

Fractievoorzitter en lijsttrekker PvdA Berg en dal – Lesley Albers