(Excessief) drugsgebruik in de gemeente

Schriftelijke politieke vragen over (Excessief) drugsgebruik in de gemeente

Al jaren wordt gesproken over het gebruik en de handel van drugs in onze gemeente. Zo zou het gebruik een stuk hoger liggen dan gemiddeld en ervaren mensen overlast. Dit was onder andere dan ook de reden om een aantal jaren geleden een aanpak bestrijding drugsoverlast in te zetten binnen, destijds, de gemeente Groesbeek. Dit project/deze aanpak is na 2014 afgesloten. Jongeren die wij recent hebben gesproken uiten hun zorgen over het drugsgebruik en dikwijls horen of lezen wij van incidenten waarbij middelen een rol hebben gespeeld. Ook de aanstaande voorgestelde APV wijziging (gemeenteraadsvergadering van vandaag, 13 december) geeft een duidelijk signaal af.

Wij vragen hiervoor op deze wijze dan ook uitdrukkelijk de aandacht van het college en hebben de volgende vragen, want: hoe is het nu eigenlijk gesteld met de drank- en drugsproblematiek in onze gemeente?

1. Hoe beoordeelt het college momenteel het drugs- en alcoholgebruik binnen onze gemeente, en de verslavingsproblematiek, zowel bij jongeren als ook bij volwassen inwoners uit onze gemeente?
2. Welke cijfers heeft het college over het (overmatig) drugs- en alcoholgebruik in onze gemeente? En wat valt daarin op in de afgelopen jaren?
3. Welke cijfers heeft het college over alcohol- en drugsgerelateerde incidenten binnen onze gemeente? En wat valt daarin op in de afgelopen jaren?
4. Vanuit de Wet Publieke Gezondheid heeft de gemeente een belangrijke rol bij het bevorderen van de gezondheid van onze inwoners, en dus ook op dit gebied. Wat doet onze gemeente (en bijbehorende instanties) op dit moment aan drugspreventie?
5. Het is belangrijk problematisch middelengebruik bij jongeren vroegtijdig te herkennen, zodat latere problemen kunnen worden voorkomen. Dit lijkt binnen gezinnen/families vaak lastig. En als men iets vermoedt; waar kan men terecht? We hebben contact gelegd met o.a. vertegenwoordigers van het voorheen Ouders voor Ouders en Forte Welzijn. Men was destijds bezig met voorlichting, voeren van gesprekken met instanties en zelfs verstrekken van (gratis of tegen een laag bedrag) drugstesten aan bezorgde ouders i.o. met de gemeente. Sinds enkele jaren is dit niet meer het geval.
   Onze vraag is dan ook:
   • is de gemeente bereid extra communicatie / campagnes in te zetten en hierin de regie te pakken? En kan de gemeente daarnaast een veilige omgeving creëren waar ouders en/of jongeren terecht kunnen, desnoods anoniem zodat een eerste stap kan worden gezet richting een eventueel hulpverleningstraject?

   Wij denken aan voorlichtingsacties op scholen, het organiseren van informatieavonden dan wel specifieke spreek- of inloopuren over drugs en alcohol of de zgn. “Home-Party’s”. Daarbij kan dan ook de specifieke behoefte van bezorgde ouders worden geïnventariseerd. Instanties zoals Iriszorg, de sociale teams en jongerenwerkers kunnen hierbij een belangrijke rol spelen.

6. Deze problematiek is niet uniek en heeft ook landelijk de aandacht. Is het mogelijk om samen met omliggende gemeenten dit probleem op effectieve wijze aan te pakken? Zie ook de aanpak van 40 gemeenten in Noord- en Zuidoost-Brabant: ‘Drugs? Dat kunnen wij hier niet gebruiken!’ of de gemeenten die nu aan de slag gaan met de succesvol gebleken IJslandse methode t.a.v. middelengebruik. Graag vernemen wij of één van deze methodes voor onze gemeente een optie zou kunnen zijn.